Eucharystia to Ciało i Krew naszego Pana Jezusa Chrystusa. Jezus ustanowił Eucharystię podczas Ostatniej Wieczerzy, w przeddzień swojej męki, kochając swój lud do końca i chcąc pozostać z nim na zawsze, dając mu chleb do jedzenia – swoje Ciało i wino do picia – swoją Krew. Do tego właśnie wezwał nas Jezus, abyśmy czynili to na Jego pamiątkę.

Nazwy sakramentu Eucharystii

Sprawowanie Eucharystii jest dziękczynieniem (gr. eucharistia – dziękczynienie) zgromadzonych wiernych wobec Boga za Jego dzieło w dziejach świata i w naszej osobistej historii.

Komunia Święta jest doświadczeniem jedności z Chrystusem i komunii między sobą przez wszystkich, którzy spożywają pobłogosławiony Chleb (łac. communio – udział, komunia). Ci, którzy przyjmują Komunię Świętą, stają się uczestnikami Ciała i Krwi Chrystusa i tworzą jedno Ciało – Kościół.

Msza Święta, bo celebracja Eucharystii kończy się rozesłaniem (łac. missio – posłanie) wiernych w świat, aby dawali świadectwo wiary, wypełniali wolę Bożą w codziennym życiu i kontynuowali to, co odprawili we wspólnocie chrześcijańskiej.

Najświętsza Ofiara jest odwzorowaniem ofiary Jezusa Chrystusa na krzyżu, raz na zawsze, w sposób nieskalany. Ta ofiara przewyższa wszystkie inne ofiary, ponieważ sam Bóg oddał swoje życie na krzyżu za wszystkich ludzi.

Święta i boska liturgia, która celebruje wiarę całego Kościoła katolickiego w wiecznie żyjącego Boga. Uroczysta celebracja Świętych Tajemnic stanowi centrum liturgii całego Kościoła.

Łamanie Chleba to dzielenie się pobłogosławionym Chlebem przez uczniów Jezusa Chrystusa. Podczas Wieczerzy Jezus błogosławił i rozdawał Chleb jako gospodarz uczty. Od łamania chleba uczniowie rozpoznali Jezusa, gdy ukazał się w zmartwychwstaniu.

Wieczerza Pańska to celebracja Ostatniej Wieczerzy, kiedy to Jezus wraz z uczniami spożywał ostatni posiłek przed swoją męką, śmiercią i zmartwychwstaniem. Biorąc udział w tej Wieczerzy, już zaczynamy brać udział w niebiańskiej uczcie Baranka, którą w pełni będziemy obchodzić, gdy znajdziemy się w królestwie niebieskim.

Upamiętnienie męki, śmierci i zmartwychwstania Pana, ponieważ nie tylko wspomina, ale także ożywia ofiarny akt Jezusa Chrystusa na krzyżu, tajemnicę zmartwychwstania, jest dostępne tylko przez wiarę.

Najświętszy Sakrament Ołtarza jest sakramentem samych sakramentów, najważniejszym widzialnym znakiem obecności Boga. Najświętszy Sakrament – podczas Mszy Świętej  konsekrowana (specjalnie pobłogosławiona) hostia, podczas Mszy Świętej przechowywana w tabernakulum (specjalnie zbudowanym ozdobnym domku). Przy tabernakulum na stałe zapala się czerwona lampa wieczysta na znak, że przechowywany jest tam Najświętszy Sakrament – prawdziwe Ciało i Krew Jezusa Chrystusa. Jest rzeczą właściwą, aby wierni zbliżając się do Najświętszego Sakramentu lub przechodząc obok niego, klękali lub przynajmniej kłaniali się z szacunkiem.

Dlaczego człowiek wierzący powinien przyjmować Eucharystię?

Eucharystia jest źródłem i szczytem całego życia chrześcijańskiego. Sam Jezus Chrystus ustanowił eucharystyczną ofiarę swego Ciała i Krwi podczas Ostatniej Wieczerzy, w noc, kiedy został zdradzony, aby przedłużyć ofiarę Krzyża aż do końca świata, aż przyjdzie ponownie. Jezus powierzył w ten sposób umiłowanemu Kościołowi pamiątkę swojej śmierci i zmartwychwstania – sakrament miłosierdzia, znak jedności, więź miłości i ucztę paschalną.

Przyjmując Eucharystię, spotykamy samego Chrystusa, stajemy się do Niego podobni. W ten sposób życie człowieka wierzącego wypełnione jest łaską, siłą, pokojem i samym Bogiem. Przyjmując Eucharystię, przygotowujemy się do pełni i chwały królestwa niebieskiego, otwieramy się coraz bardziej na życie Boże, na komunię z Bogiem i z innymi braćmi i siostrami.

Dla kogo jest udzielana Eucharystia?

Eucharystia jest ofiarowana podczas Mszy Świętej każdej osobie ochrzczonej i wierzącej w Kościele katolickim, która rozumie zasadniczą różnicę między zwykłym chlebem a chlebem świętym. Zna podstawowe prawdy wiary katolickiej, jest dostatecznie przygotowany i nie ma grzechów ciężkich.

Jeśli z jakiegoś powodu wierzący nie może przyjąć Eucharystii, to trzeba podjąć wysiłek, obudzić w sobie pragnienie duchowego zjednoczenia z Chrystusem i zaprosić Pana, aby odwiedził nas w sposób, który tylko On zna. Możliwe jest częste, nawet codzienne przyjmowanie Komunii Świętej, jeśli nie mamy grzechu ciężkiego. Wskazane jest aby Komunię Świętą przyjąć podczas Mszy Świętej, razem ze wszystkimi wiernymi.

PIERWSZA KOMUNIA ŚWIĘTA
Chrześcijanie, którzy przyjęli Sakrament Chrztu Świętego i ukończyli 7 lat oraz których rodzice/opiekunowie wyrażają pragnienie, aby ich dzieci były przygotowane do życia sakramentalnego w Kościele Katolickim, są przygotowywani do Sakramentów Pierwszej Komunii Świętej i Pokuty.

Zadaniem katechezy w przygotowaniu do sakramentów pokuty i Eucharystii jest towarzyszenie dziecku na jego drodze wzrostu wiary. Dlatego bardzo ważne jest, aby dziecko nie tylko znało prawdy wiary, ale z pomocą rodziców żyło nimi i nawet po przyjęciu tych sakramentów nadal systematycznie uczestniczyło w życiu wspólnoty parafialnej. Czas trwania przygotowania wynosi zazwyczaj do jednego roku szkolnego. Spotkania odbywają się raz w tygodniu w parafii.

Dorośli przygotowywani są do sakramentów pokuty, Eucharystii i bierzmowania na specjalnych spotkaniach. Osoby pragnące przyjąć te sakramenty powinny skontaktować się z proboszczem parafii.

Dla tych, którzy przyjmują Eucharystię ważne jest wiedzieć:

• Osoby ochrzczone w Kościele katolickim są zobowiązane do uczestnictwa w Świętej Eucharystii w niedziele i dni świąteczne. Są zobowiązani do uczestnictwa we Mszy św. w Dni Obowiązkowe i Wielki Tydzień, chyba że ważna przyczyna (np. choroba, opieka nad niemowlęciem, osoba ciężko chora lub niepełnosprawna) im to uniemożliwi. We Mszy Św. można uczęstniczyć w wigilię uroczystości (np. w sobotę wieczorem), gdy sprawowana jest Eucharystia, a jutrzejsze święto jest już obchodzone.
• Kościół zaleca wiernym przyjmowanie Eucharystii w dniu jej sprawowania. Wiernym bardzo mocno zaleca się przyjmowanie Komunii Świętej za każdym razem, gdy uczestniczą w sprawowaniu Eucharystii. Każdy, kto przyjmuje Eucharystię, musi być w stanie łaski (czuć w sumieniu, że nie popełnił żadnego grzechu ciężkiego). Jeśli dana osoba popełniła przynajmniej jeden grzech ciężki, przed przyjęciem Eucharystii musi się wyspowiadać (przyjąć sakrament pokuty).
• Każdy członek Kościoła katolickiego w wieku świadomości ma obowiązek przynajmniej raz w roku wyspowiadać się i przyjąć Eucharystię. Każdy, kto świadomie zaniedbuje ten obowiązek, grzeszy ciężko.
• Ważne jest, aby wierni odpowiednio przygotowali się do przyjęcia Eucharystii: przestrzegali postu (przez 1 godzinę przed przyjęciem Eucharystii nie wolno spożywać pokarmów; można pić wodę i lekarstwa), odpowiednio się ubierali, byli pełni czci, mieli postawę modlitewną, koncentrowali się, żałowali za wszystkie grzechy oraz w pełni, świadomie i aktywnie uczestniczyli w celebracji Komunii Świętej (uważnie słuchać czytań z Pisma Świętego, homilii, odpowiadać na wezwania, wykonywać odpowiednie gesty liturgiczne z obecnymi).
• Po przyjęciu Eucharystii, samego Pana, należy przynajmniej przez kilka minut skupić się na modlitwie dziękczynnej. Dziękczynienie można składać w ciszy, w myślach, w śpiewie z chórem lub wspólnotą, a także własnymi słowami lub modlitwami z modlitewnika.

POSTACIE EUCHARYSTII

• Niekwaszony chleb pszenny, który od czasów starożytnych był używany przez wiele ludów jako codzienny podstawowy pokarm.
• Wino gronowe bez żadnych dodatków jako codzienny napój ludzi Wschodu, znak radości, życia, niebiańskich uczt i cierpień.

KTO MOŻE SPRAWOWAĆ EUCHARYSTIĘ?

Tylko biskup lub kapłan może przewodniczyć celebracji Eucharystii. Biskupi, księża i diakoni mogą rozdawać Komunię Świętą. W niektórych przypadkach do wykonywania tej posługi upoważnieni są przez biskupa także seminarzyści. Ksiądz przedstawia je parafii i błogosławi.

Informacja zaczerpnięta ze strony internetowej Archidiecezji Wileńskiej vilnensis.lt