Sakramentalia

Święta Matka Kościół ustanowił sakramentalia. Są to znaki święte, które z pewnym podobieństwem do sakramentów oznaczają skutki, przede wszystkim duchowe, a osiągają je przez modlitwę Kościoła. Przygotowują one ludzi do przyjęcia głównego skutku sakramentów i uświęcają różne okoliczności życia (KKK 1667).

Do sakramentaliów należą: błogosławieństwa osób i przedmiotów do użytku liturgicznego oraz przedmiotów do użytku wiernych: medaliki, szkaplerze, krucyfiksy, obrazy, różańce, woda, sól, olej, świece[1]. Do sakramentaliów też zaliczamy egzorcyzm prosty i egzorcyzm uroczysty, tzw. Wielki, który może być wypowiadany tylko przez prezbitera i za zezwoleniem biskupa. Zdaniem G. Amortha moc sakramentaliów leży we wstawienniczej modlitwie Kościoła, w imieniu którego kapłan błogosławi, poświęca lub egzorcyzmuje osoby i przedmioty[2].

Dużą pomocą w zwalczaniu skutków działania demonicznego na ludzi i miejsca są sakramentalia w postaci wody, oleju i soli egzorcyzmowanej. Egzorcyzmu wody, soli i oleju może dokonać każdy ksiądz. Oprócz sakramentaliów: egzorcyzmowanej wody, oleju i soli Kościół używa także świec egzorcyzmowanych i kadzidła[3].

Egzorcyzmowana woda, olej, sól:

• Woda egzorcyzmowana – Kapłan, egzorcyzmując wodę, modli się i prosi Boga, aby skutecznie odpędzała ona złe duchy oraz leczyła choroby, powiększała łaskę Bożą, zachowała dom i wszelkie miejsca, gdzie przebywają wierni, od wszelkiego wpływu szatana i aby doświadczyli oni obrony przed jego obecnością, szkodliwą dla ich normalnego życia i odpoczynku, oraz aby cieszyli się pokojem i zdrowiem. Woda święcona oraz egzorcyzmowana chronią osoby, domy i przedmioty, pozwalają zwalczać cierpienia fizyczne i psychiczne pochodzenia demonicznego. Można ją pić, skrapiać ciało oraz przedmioty[4].
• Olej egzorcyzmowany – pomaga przepędzić złe duchy, ich ataki i urojenia, jakie powodują. Może usuwać z ciał magiczne, zatrute, nieczyste pokarmy. Można go używać do przyprawiania pokarmów, które mogą być trujące, szkodliwe lub zaczarowane. Można nim posmarować ciało w miejscach bolących, a nacieranie ciała opętanego wspomaga działanie łaski w walce ze złym duchem[5].
• Sól egzorcyzmowana – oddziałuje przez rozsypanie jej w pomieszczeniach skażonych działaniem sił diabelskich, np. w miejscach, gdzie były wywoływane złe duchy, odbywały się rytuały pogańskie i spirytystyczne. Stosuje się ją też do ochrony domów, mieszkań, zabudowań gospodarczych oraz pól, gdy zachodzi domniemanie, że mogą być pod działaniem uroków lub klątw. Sól można dodać do potraw, gdy zachodzi podejrzenie ich zaczarowania. Sól oczyszcza, chroni, uświęca, nadaje smak[6].

Używając sakramentaliów, należy pamiętać, że to Jezus uzdrawia i chroni – zaleca się jak najczęstsze korzystanie z nich.

———————————————

[1] Por. Katechizm Kościoła Katolickiego 1671

[2] Por. G. Amorth, Wyznania egzorcysty, 125.

[3] Zob. Ks. I. Łukanowski SAC, Posługa uzdrawiania wobec zagrożeń duchownych w świetle nauczania Kościoła po Soborze Watykańskim II, 149.

[4] Por. G. Sokołowsi, Woda egzorcyzmowana, „Wypłyń na głębię” 2 (2013), s. 8; G. Amorth, Wyznania egzorcysty, dz. Cyt., s. 125-130; B. Kocańca, Sakramentalia w walce duchowej, art. cyt., s. 362.

[5] Por. G. Amorth, Wyznania egzorcysty, dz. cyt., s. 125-130; G. Sokołowski, Olej egzorcyzmowany, „Wypłyń na głębię” 2 (2013), s. 10; B. Kocańda, Sakramentalia w walce duchowej, art. cyt., s. 363.

[6] Por. G. Amorth, Wyznania egzorcysty, dz. cyt., s. 125-130; B. Kocańda, Sakramentalia w walce duchowej, art. cyt., s. 363; G. Sokołowski, Sól egzorcyzmowana, „Wypłyń na głębię” 2 (2013), s. 7;